Муҳаққиқон мегӯянд кӯсамоҳиҳо (наҳангон) ва суфрамоҳиҳои уқёнусҳо басуръати нигаронкунандае дар ҳоли нопадид шудан ҳастанд.  Бар асоси як таҳқиқоти тоза шумори кӯсамоҳиҳои уқёнус дар ним қарни гузашта 71 дарсад коҳиш ёфтааст ва сабаби ин сайди зиёду беҳаддумарз аст. Се чаҳорум гунаҳои моҳиҳои таҳқиқшуда акнун дар маърази хатари инқироз қарор доранд.

Замоне, ки кӯҳнавардон қасди фатҳи қуллаи Эверест (непалӣ: Согормото ба маънои Сар ба осмон ва тибетии Ҷомолунгма) мекарданд, оламиён ба ин гумон буданд, ки ин кӯҳ баландтарин ва хатарзотарин кӯҳи ҷаҳон аст. Дар ҳақиқат садҳо қӯҳнавард дар талоши фатҳи қуллаи Эверест ҷони худро аз даст дод. Вале баъдтар маълум шуд, ки Эверест ягона кӯҳи пурхатар набуда, ҳатто дар қиёс ба кӯҳҳои дигар...

Яке аз бузургтарин заминларзаҳо дар таърихи Ҷопон аст, ки 17 январи соли 1995, соати 05:46 дақиқа бо вақти маҳаллӣ рух додааст. Шиддати он тибқи ҷадвали Рихтер 7,3 балл будааст. Бино ба омори расмӣ дар ин зилзила 6 434 нафар ба ҳалокат расиданд.

 ПАЁМАДҲОИ ОН: хароб шудани 200 ҳазор бино, 1 км роҳи зудҳаракат дар Ҳансин, вайрону валангор шудани 120...

465 сол пеш аз ин дар чунин рӯзе дар қаламрави имрӯзаи Чин заминларзаи шадид ҷони бештар аз 830 ҳазор нафарро гирифт. Сарчашмаҳои хаттии то замони мо расида онро яке аз бузургтарин ва пурқурбонитарнин заминларза дар таърихи башар номидаанд.

23 январи соли 1556 дар вилояти Шэнсии Чин мудҳиштарин заминларза ба вуқуъ пайваст, ки тахминан 830 00 нафар...

Имрӯз наметавон ҳаёти худро бе вуҷуди мошинҳои барфрӯбӣ тасаввур кард. Аммо замонҳои пеш, ҳатто як аср пештар мушкилоти шаҳрҳо дар зимистон ба маротиб бештар буд. Кӯчаҳои барфпӯш равуои одамон ва аробаҳоро душвар мекарданд. Он замон мошин ба ҳадди имрӯз зиёд набуд ва шаҳрҳо ҳам камҷамъият буданд. Вале зимистон ва замони яхбандӣ мушкилоти чӣ шаҳриён ва чӣ деҳотиёнро афзун мекарданд.