Ахиран донишмандон ҳушдор доданд, ки Сайёра боз як соли гармро пушти сар гузошт, вале ҳамроҳ ба ин гармоиши шадид тамаркузи газҳои гулхонаӣ – омили аслии ин тағйири иқлим, ки бо дастони одам рух медиҳад, қувват мегирад.  Сайёра ба таври хатарнок гарм мешавад.

Ҳафт соли охир дар ҳама таърихи мушоҳидаҳо гармтарин

Дӯ рӯйдоде, ки ҳару талафоти ҷонӣ доштанд. Дар ноҳияи Восеъ духтарчаи дусола дар канали назди ҳавлиашон ғарқ шуд. Дар Нуробод мошине, ки бо суръати баланд меомад, сабаби марги ду мусофир шуд. Ду ҳодисае, ки аз беэҳтиётӣ рух дод, ду ҳодисае, ки  мешуд аз он пешигирӣ кард.

Духтарчае, ки ҳамагӣ 2 сол дошт, аз беназоратии волидон дар

Бино ба гузориши Агентии ҳавошиносии Тоҷикистон дар қаламрави ноҳияҳои кӯҳӣ ва назикӯҳии тобеъи ҷумҳурӣ, вилоятҳои Суғд, Хатлон ва ВМКБ дар соатҳои субҳ туман, яхбандӣ дар назар дошта шуда, ҳамчунин хатари лағзиши тарма ва резиши санг вуҷуд дорад.

Яке аз хатарҳои ҷиддӣ барои ронандагон туман аст. Ин ходисаи табиат боис мешавад, ки ронандагон дурро набинанд

Алангаи оташ субҳи имрӯз шабакаҳои иҷтимоиро такон дод. Дар шаҳри Душанбе яке аз беҳтарин тарабхонаҳо оташ гирифт. Забонаи одаш ба ҳадде баланд буд, ки аз дуриҳои дур дида мешуд. Дуди ғализ фазои атрофро тира карда буд. Дар чанд дақиқа расму наворҳои зиёде дар шабакаҳо ба гардиш даромаданд. Ва дар ҳошияи ин оташсӯзии азим шарҳҳо низ фузун шуданд. Иллати аслии сӯхтор то ҳоло эълон нашудааст.

Бар асари як садамаи маргбор дар даромадгоҳи ноҳияи Деваштичи вилояти Суғд се нафар ба ҳалокат расиданд ва ду тани дигар маҷрӯҳ шуданд. Мошинҳо ба ҳам бархӯрданд. Сабаби ин садама пурра таҳқиқ нашудааст, вале ба гумони ғолиб риоя нашудани қоидаҳои ҳаракат дар роҳ буд, ки сабабгори ба ҳам задани ду мошин шудааст. Наҷотбахшони Кумитаи ҳолатҳои фавқуллода ва мудофиаи